1 STYCZNIA 2010 - 31 MARCA 2011
Większość eksponatów, które można było obejrzeć na wystawie, stanowi depozyt Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii. Wcześniej były prezentowane w Muzeum Towarzystwa w Ostrowie Wielkopolskim, otwartym w październiku 2003 roku dzięki staraniom profesora Witolda Jurczyka i doktora Wojciecha Stadnickiego ze Szpitala Miejskiego w Ostrowie. Było to pierwsze takie muzeum w Polsce, a trzecie w Europie - po Bonn i Liverpoolu.
W 2007 roku Prezes PTAiIT prof. dr hab. Leon Drobnik oraz prof. dr hab. Witold Jurczyk, organizator i opiekun Muzeum, zwrócili się do władz poznańskiego Uniwersytetu Medycznego z propozycją oddanie w depozyt eksponatów z Ostrowa.
Na wystawie można było obejrzeć między innymi kopię przenośnego aparatu do krótkiego znieczulania rodzących kobiet zaprojektowanego przez Heliodora Święcickiego w 1889 roku. Produkcją i sprzedażą aparatu zajmowała się firma Ash and Sons z Londynu. W cylindrze z kutego żelaza znajdowała się mieszanka gazów – podtlenku azotu i tlenu, do zaworu (wentylu) dołączony był miękki przewód prowadzący do gumowego balonu, a od niego dalsza część rurki prowadziła do małej, metalowej maski. Pacjentka sama przyciskała do twarzy maskę i oddychała mieszanką gazową. Obiekt jest częscią stałej ekspozycji Muzeum.
Replika aparatu do znieczulania rodzących kobiet konstrukcji prof. Heliodora Święcickiego. Fot. A. Poniedziałek
/Zbiory Muzeum UMP/
Prezentowane były też metalowe maski twarzowe różnych typów stosowane niegdyś przy znieczuleniu ogólnym podczas zabiegów chirurgicznych. Na maskę nakładano osiem warstw materiału i kładziono ją na twarz pacjenta, a pielęgniarka lub lekarz odmierzali na nią w miarę potrzeby kolejne krople eteru lub chloroformu. Takie znieczulenie ogólne stosowano powszechnie jeszcze w latach pięćdziesiątych XX wieku.
Metalowe maski twarzowe. Fot. A. Poniedziałek
/Zbiory Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii/
Cennym eksponatem, prezentowanym również na ekspozycji stałej, jest płucoserce - aparat zapewniający krążenie pozaustrojowe, zastępujący pracę serca lub serca i płuc podczas zabiegów wymagających wyłączenia ich z krwiobiegu (w kardiochirurgii). Prezentowane płucoserce to trzeci egzemplarz skonstruowany w Polsce. Zbudował je inżynier Franciszek Płużek z Zakładów Cegielskiego (wówczas Zakładów Metalurgicznych im. Józefa Stalina) pod kierunkiem profesora Jana Molla w latach pięćdziesiątych XX wieku. W razie awarii prądu można je było napędzać ręcznie.
Trzecie płucoserce w Polsce, skonstruowane przez inż. Franciszka Płużka pod kierunkiem prof. Jana Molla.
Fot. A. Poniedziałek /Zbiory Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii/
W gablotach wystawione były także polskie i niemieckie aparaty do znieczulania, rurki intubacyjne, inhalatory, laryngoskopy.
Historia anestezjologii, intensywnej terapii oraz reanimacji i resuscytacji, najważniejsze daty z rozwoju tych dziedzin w Polsce oraz dzieje Polskiego Towarzystwa Anestezjologii i Intensywnej Terapii zostały pokrótce przedstawione na posterach.
Muzeum bardzo dziękuje Panu Profesorowi Witoldowi Jurczykowi, Panu Profesorowi Leonowi Drobnikowi i Pani Doktor Mirosławie Niziurskiej-Ciesielskiej za pomoc w przygotowaniu wystawy.
